Punakaiki, Cape Foulwind
Blijf op de hoogte en volg wilma
12 Februari 2018 | Nieuw Zeeland, Hokitika
Hallo allemaal.
Het regent, dus een mooie gelegenheid om eens te gaan zitten en mijn verslag en foto's bij te werken. Ik ben net wezen zwemmen, dus hopelijk weer een helder hoofd.
Het weekend van 27 en 28 januari was het prachtig weer en de Driftwood figuren konden mooi bekeken worden. Normaal gesproken wordt dit festival op het strand gehouden, maar de zee komt teveel naar de kustlijn zodat er bij hoog water niet genoeg strand over is. Je vindt hier veel drijfhout op het strand, dat wordt door de rivieren vanuit de bergen meegevoerd en ook liggen er veel stenen op het strand, sommige met een mooie kleur en vorm.
De objecten die er stonden, waren allemaal gemaakt van materiaal dat op het strand wordt gevonden en ze zouden voorlopig ook blijven staan. maar..... toen werd het 1 februari en er werd heel slecht weer voorspeld. Het begon al in de ochtend met flinke wind en ontzettende regen, de wind werd uiteindelijk een cycloon, Fehi genaamd, die in combinatie met westenwind, hoog water en volle maan heeft veel schade aangericht.Het tijdstip deed me denken aan de februari ramp in 1953, met dezelfde omstandigheden, allen ligt het land hier niet onder de zeespiegel zoals Zeeland. Maar toch... de mensen hier hadden nog nooit zo'n storm meegemaakt. Alle toegangen tot het strand waren afgesloten, want door de wind en de kracht van het water werden grote keien opgetild en verder weg gegooid. er loopt een breed wandelpad langs het strand wat ook hoger ligt. De kant is afgezet met grote keien. Jose had verder geen schade alleen wat bomen en struiken die scheef zijn komen te staan. De weg van Franz Josef naar Haast, Highway 6, de enige doorgaande weg langs de westkust is een dag afgesloten geweest doordat er veel bomen en grond van de bergen afschoof. Daardoor zaten meer dan 100 mensen tussen 2 afgesloten delen van de weg vast en moesten de nacht doorbrengen in de auto.. Heel spannend allemaal voor ze, want er is daar ook geen telefoonbereik.
De dag erna was het weer goed weer en konden we de schade gaan bekijken. Uiteraard waren al de driftwood objecten weggevaagd en op het pad lagen grote keien. ik heb er een paar foto's van bij gedaan.wat betreft het weer heb ik nu al aardig wat uitersten meegemaakt. Het is de warmste zomer dit jaar, de meeste zon dagen en hoge temperaturen, in de provincie Otago, waar we vorige keer de fietstocht hebben gedaan, zelfs 40 graden. ook de oudste mensen hier in Hokitika hadden nog nooit zo'n cycloon meegemaakt. Gisteren en eergisteren was er een Cycloon Gita op Samoa en Togo die veel schade heeft aangericht.
De volgende dagen was het al weer mooi weer, nog wel hogere golven, maar droog en zonnig. Door de storm was de weg tussen Franz Josef en Haast afgesloten geweest door ontwortelde bomen en veel grond van de berghellingen. Er hebben meer dan 100 mensen bijna een hele dag en nacht tussen 2 punten opgesloten gezeten in hun auto zonder telefoonbereik en eten en drinken, maar er werd keihard gewerkt om de weg weer vrij te maken, zodat iedereen weer verder kon rijden.
Zaterdag was de kustweg naar het noorden ook weer open en zijn Jose en ik naar de Pancake Rocks bij Punakaiki geweest en later doorgereden naar Cape Foulwind waar een zeehonden kolonie is. Maar eerst gestopt even voorbij Greymouth, waar een Quiltwinkeltje is en ik me enigszins te buiten ben gegaan aan allerlei lapjes voor mijn Dear Jane Quilt waar ik hier mee bezig ben.169 verschillende lapjes en patronen moeten samen strak s een quilt vormen. ik heb nu 30 lapjes af en heb dus nog even te gaan.
Het streven is 1 per dag, maar dat red ik toch niet, met tekenen op de stof leggen en dan uitknippen. Maar goed, dat zien we thuis dan wel weer, hoever ik gekomen ben. De patroontjes met rondjes erin sla ik sowieso over, dat krijg ik niet voor elkaar. Straks mijn vraagbakens, Marjan en Alma maar weer vragen!
Het was mooi weer voor de pancake rocks en vooral voor de blowholes. Hoog water en westenwind, dus de zee blies mooi het water in de blowholes, waardoor het mooi omhoog spatte. Het zal hier 1 februari ook flink gespookt hebben.
In Punakaiki staan de Nikau palmen die vind je alleen hier in de buurt, hoge stammen met daarboven een palm van bladeren en er tussenin een heel aparte bloeiwijze. Het is hier allemaal prachtig aangelegd met verharde paden en bruggetjes over het dieper gelegen water. Entreegeld..... gratis. Alles wordt onderhouden door het DOC, het Department of Conservation, een soort van Staatsbosbeheer zal ik maar zeggen. Zij onderhouden ook alle wandeltracks in Nw Zeeland en eventuele de evt overnachtingshutten op die tracks.
Bij Cape Foulwind gingen we eerst naar een restaurant voor lunch. We zaten aan een voor surfers ideale baai en het was prachtig om te zien hoe handig die jongens zijn op hun plankje en dan "meerijden"met de golven.
Na de lunch richting de zeehonden kolonie, maar er waren helaas maar weig zeehonden op dat moment. Wel een aantal jongen die lagen te wachten tot hun moeders weer terug kwamen. Helaas lagen er ook een paar dode zeehondjes, misschien gesneuveld in de storm. Al met al een heerlijke dag. De terugtocht langs de kustweg is prachtig, het is 1 van de 8 mooiste kustwegen ter wereld. op 2 plaatsen was hier een gedeelte van de weg in zee verdwenen en moesten we over 1 baan rijden. Er zijn hier in Nw Zeeland nauwelijks 4 baans wegen en deze weg, de Highway 6, is helemaal 2 baans.
Afgelopen zaterdag had ik me opgegeven voor een Paddle boat tour op Lake Mahinapoua, ongeveer 5 km hier vandaan. Het was de avond ervoor zulk mooi weer geweest met een prachtige zonsondergang dat ik de tour van 7 uur "s avonds wilde gaan doen. Ja, we waren net op gang toen het begon te regenen. Jammer, want het is een open bootje met maar een klein afdakje. Toch heb ik nog mooie foto's kunnen maken. je vaart door een kreek richting het meer en langs de kreek staan prachtige bomen, helemaal bemost,maar ook beschadigd door de possums, die hier een grote plaag zijn. Ze brengen veel schade toe aan de regenwouden en kunnen hele bomen kaal vreten. Het zijn nachtdieren en niet zo snel, dus je ziet ze nogal eens overreden langs de weg liggen, hoewel ik er minder zag dan een aantal jaren geleden. Ze hebben speciale possum vangers aangesteld. Je kunt van hun vachtjes lekkere warme pantoffels en handschoenen maken!!
Tijdens de tour zagen we een aantal witte reigers, waarschijnlijk van Whataroa, het kunnen de jonge vogels onder de 3 jaar zijn die nog niet genesteld hebben, ze hopen dat ze dit gebied ook als broedgebied gaan gebruiken. Vorige week hadden ze er 52 geteld. Ook zagen we nog een soort fuut die voor de boot uit zwom met een aal in zijn bek en keel. hij kreeg hem niet zo gauw doorgeslikt, dus bleef hij maar door zwemmen voor de boot uit en af en toe dook hij onder water. Ik heb ook een foto gemaakt met bergen op de achtergrond. Op 1 van de foto's zie je 2 bergen met daartussen een diepe kloof, dat is het punt waar de meeste regen in heel Nw Zeeland valt, 13,5 meter per jaar!!
Toen de tour was afgelopen, was het natuurlijk weer droog en ben ik nog naar Sunset Point gereden in Hokitika bij de rivier om een staartje mee te pakken van de zonsondergang.
Gisteren is Martijn, mijn oudste zoon, vertrokken richting Nw Zeeland en hij komt morgenmiddag aan in Auckland op het Noord eiland. Rond 10 maart verwacht ik hem hier, want dan is het Wild Food Festival, zoals de naam al zegt, beestjes uit de natuur op verschillende manieren klaargemaakt. Gefrituurde sprinkhanen, Houhou grabs( dikke meelwormen), gemarineerd en gebakken en allerlei andere zeer eiwitrijke dingen. Jaren geleden heb ik me aan een gefrituurde sprinkhaan gewaagd, maar nu zal ik alleen maar kijken. Ongetwijfeld zal Martijn wel wat uit proberen.
Verder heb ik niet veel meer te melden dan dat ik hier nu 3 maanden ben en de tijd is omgevlogen, ik moet zeggen, ik verveel me geen moment. Ik wacht nu nog met smart op een pakje uit Nederland met wat boeken, dan kan ik ook weer wat lezen. Ik ben nu Geert Mak, de Levens van Jan Six aan het lezen. Heel interessant, maar niet om je er helemaal in te verliezen. Ik heb net weer wat foto ruimte gekocht en kan nog 450 foto's plaatsen nu en ook 25 video's. Ik zou alleen niet weten hoe ik dat moet doen. Ik kan zelfs filmen met mijn fototoestel. Wie weet als Martijn er is dat het gaat lukken.
Lieve groet allemaal,
Wilma
Het regent, dus een mooie gelegenheid om eens te gaan zitten en mijn verslag en foto's bij te werken. Ik ben net wezen zwemmen, dus hopelijk weer een helder hoofd.
Het weekend van 27 en 28 januari was het prachtig weer en de Driftwood figuren konden mooi bekeken worden. Normaal gesproken wordt dit festival op het strand gehouden, maar de zee komt teveel naar de kustlijn zodat er bij hoog water niet genoeg strand over is. Je vindt hier veel drijfhout op het strand, dat wordt door de rivieren vanuit de bergen meegevoerd en ook liggen er veel stenen op het strand, sommige met een mooie kleur en vorm.
De objecten die er stonden, waren allemaal gemaakt van materiaal dat op het strand wordt gevonden en ze zouden voorlopig ook blijven staan. maar..... toen werd het 1 februari en er werd heel slecht weer voorspeld. Het begon al in de ochtend met flinke wind en ontzettende regen, de wind werd uiteindelijk een cycloon, Fehi genaamd, die in combinatie met westenwind, hoog water en volle maan heeft veel schade aangericht.Het tijdstip deed me denken aan de februari ramp in 1953, met dezelfde omstandigheden, allen ligt het land hier niet onder de zeespiegel zoals Zeeland. Maar toch... de mensen hier hadden nog nooit zo'n storm meegemaakt. Alle toegangen tot het strand waren afgesloten, want door de wind en de kracht van het water werden grote keien opgetild en verder weg gegooid. er loopt een breed wandelpad langs het strand wat ook hoger ligt. De kant is afgezet met grote keien. Jose had verder geen schade alleen wat bomen en struiken die scheef zijn komen te staan. De weg van Franz Josef naar Haast, Highway 6, de enige doorgaande weg langs de westkust is een dag afgesloten geweest doordat er veel bomen en grond van de bergen afschoof. Daardoor zaten meer dan 100 mensen tussen 2 afgesloten delen van de weg vast en moesten de nacht doorbrengen in de auto.. Heel spannend allemaal voor ze, want er is daar ook geen telefoonbereik.
De dag erna was het weer goed weer en konden we de schade gaan bekijken. Uiteraard waren al de driftwood objecten weggevaagd en op het pad lagen grote keien. ik heb er een paar foto's van bij gedaan.wat betreft het weer heb ik nu al aardig wat uitersten meegemaakt. Het is de warmste zomer dit jaar, de meeste zon dagen en hoge temperaturen, in de provincie Otago, waar we vorige keer de fietstocht hebben gedaan, zelfs 40 graden. ook de oudste mensen hier in Hokitika hadden nog nooit zo'n cycloon meegemaakt. Gisteren en eergisteren was er een Cycloon Gita op Samoa en Togo die veel schade heeft aangericht.
De volgende dagen was het al weer mooi weer, nog wel hogere golven, maar droog en zonnig. Door de storm was de weg tussen Franz Josef en Haast afgesloten geweest door ontwortelde bomen en veel grond van de berghellingen. Er hebben meer dan 100 mensen bijna een hele dag en nacht tussen 2 punten opgesloten gezeten in hun auto zonder telefoonbereik en eten en drinken, maar er werd keihard gewerkt om de weg weer vrij te maken, zodat iedereen weer verder kon rijden.
Zaterdag was de kustweg naar het noorden ook weer open en zijn Jose en ik naar de Pancake Rocks bij Punakaiki geweest en later doorgereden naar Cape Foulwind waar een zeehonden kolonie is. Maar eerst gestopt even voorbij Greymouth, waar een Quiltwinkeltje is en ik me enigszins te buiten ben gegaan aan allerlei lapjes voor mijn Dear Jane Quilt waar ik hier mee bezig ben.169 verschillende lapjes en patronen moeten samen strak s een quilt vormen. ik heb nu 30 lapjes af en heb dus nog even te gaan.
Het streven is 1 per dag, maar dat red ik toch niet, met tekenen op de stof leggen en dan uitknippen. Maar goed, dat zien we thuis dan wel weer, hoever ik gekomen ben. De patroontjes met rondjes erin sla ik sowieso over, dat krijg ik niet voor elkaar. Straks mijn vraagbakens, Marjan en Alma maar weer vragen!
Het was mooi weer voor de pancake rocks en vooral voor de blowholes. Hoog water en westenwind, dus de zee blies mooi het water in de blowholes, waardoor het mooi omhoog spatte. Het zal hier 1 februari ook flink gespookt hebben.
In Punakaiki staan de Nikau palmen die vind je alleen hier in de buurt, hoge stammen met daarboven een palm van bladeren en er tussenin een heel aparte bloeiwijze. Het is hier allemaal prachtig aangelegd met verharde paden en bruggetjes over het dieper gelegen water. Entreegeld..... gratis. Alles wordt onderhouden door het DOC, het Department of Conservation, een soort van Staatsbosbeheer zal ik maar zeggen. Zij onderhouden ook alle wandeltracks in Nw Zeeland en eventuele de evt overnachtingshutten op die tracks.
Bij Cape Foulwind gingen we eerst naar een restaurant voor lunch. We zaten aan een voor surfers ideale baai en het was prachtig om te zien hoe handig die jongens zijn op hun plankje en dan "meerijden"met de golven.
Na de lunch richting de zeehonden kolonie, maar er waren helaas maar weig zeehonden op dat moment. Wel een aantal jongen die lagen te wachten tot hun moeders weer terug kwamen. Helaas lagen er ook een paar dode zeehondjes, misschien gesneuveld in de storm. Al met al een heerlijke dag. De terugtocht langs de kustweg is prachtig, het is 1 van de 8 mooiste kustwegen ter wereld. op 2 plaatsen was hier een gedeelte van de weg in zee verdwenen en moesten we over 1 baan rijden. Er zijn hier in Nw Zeeland nauwelijks 4 baans wegen en deze weg, de Highway 6, is helemaal 2 baans.
Afgelopen zaterdag had ik me opgegeven voor een Paddle boat tour op Lake Mahinapoua, ongeveer 5 km hier vandaan. Het was de avond ervoor zulk mooi weer geweest met een prachtige zonsondergang dat ik de tour van 7 uur "s avonds wilde gaan doen. Ja, we waren net op gang toen het begon te regenen. Jammer, want het is een open bootje met maar een klein afdakje. Toch heb ik nog mooie foto's kunnen maken. je vaart door een kreek richting het meer en langs de kreek staan prachtige bomen, helemaal bemost,maar ook beschadigd door de possums, die hier een grote plaag zijn. Ze brengen veel schade toe aan de regenwouden en kunnen hele bomen kaal vreten. Het zijn nachtdieren en niet zo snel, dus je ziet ze nogal eens overreden langs de weg liggen, hoewel ik er minder zag dan een aantal jaren geleden. Ze hebben speciale possum vangers aangesteld. Je kunt van hun vachtjes lekkere warme pantoffels en handschoenen maken!!
Tijdens de tour zagen we een aantal witte reigers, waarschijnlijk van Whataroa, het kunnen de jonge vogels onder de 3 jaar zijn die nog niet genesteld hebben, ze hopen dat ze dit gebied ook als broedgebied gaan gebruiken. Vorige week hadden ze er 52 geteld. Ook zagen we nog een soort fuut die voor de boot uit zwom met een aal in zijn bek en keel. hij kreeg hem niet zo gauw doorgeslikt, dus bleef hij maar door zwemmen voor de boot uit en af en toe dook hij onder water. Ik heb ook een foto gemaakt met bergen op de achtergrond. Op 1 van de foto's zie je 2 bergen met daartussen een diepe kloof, dat is het punt waar de meeste regen in heel Nw Zeeland valt, 13,5 meter per jaar!!
Toen de tour was afgelopen, was het natuurlijk weer droog en ben ik nog naar Sunset Point gereden in Hokitika bij de rivier om een staartje mee te pakken van de zonsondergang.
Gisteren is Martijn, mijn oudste zoon, vertrokken richting Nw Zeeland en hij komt morgenmiddag aan in Auckland op het Noord eiland. Rond 10 maart verwacht ik hem hier, want dan is het Wild Food Festival, zoals de naam al zegt, beestjes uit de natuur op verschillende manieren klaargemaakt. Gefrituurde sprinkhanen, Houhou grabs( dikke meelwormen), gemarineerd en gebakken en allerlei andere zeer eiwitrijke dingen. Jaren geleden heb ik me aan een gefrituurde sprinkhaan gewaagd, maar nu zal ik alleen maar kijken. Ongetwijfeld zal Martijn wel wat uit proberen.
Verder heb ik niet veel meer te melden dan dat ik hier nu 3 maanden ben en de tijd is omgevlogen, ik moet zeggen, ik verveel me geen moment. Ik wacht nu nog met smart op een pakje uit Nederland met wat boeken, dan kan ik ook weer wat lezen. Ik ben nu Geert Mak, de Levens van Jan Six aan het lezen. Heel interessant, maar niet om je er helemaal in te verliezen. Ik heb net weer wat foto ruimte gekocht en kan nog 450 foto's plaatsen nu en ook 25 video's. Ik zou alleen niet weten hoe ik dat moet doen. Ik kan zelfs filmen met mijn fototoestel. Wie weet als Martijn er is dat het gaat lukken.
Lieve groet allemaal,
Wilma
-
13 Februari 2018 - 06:07
Clary:
Wat heerlijk om je belevenissen te mogen “meemaken”. Super fijn dat je zo lang bij je vriendin kan blijven en je eigen kids daarontmoet. Lieve groet, Clary -
13 Februari 2018 - 09:04
Gerda:
Wilma wat een geweldig verhaal weer om te lezen, en wat een mooie foto's. Een goede tijd nog, groeten Gerda. -
13 Februari 2018 - 10:43
Trudy:
wat een mooi verhaal. En een prachtige foto's.
Wat vliegt de tijd.......... -
13 Februari 2018 - 10:54
Enny:
Ik heb het verslag uit. Je had me al iets van de rest verteld. Ik vind het allemaal heel indrukwekkend! Heel erg bedankt! -
13 Februari 2018 - 11:03
Yvonne:
Geweldig Wilma, je kan zelfs op de foto's nog zien dat de zee ruig is. Geniet nog maar lekker van de komende periode en op naar een volgend verslag met mooie sfeerimpressies. -
13 Februari 2018 - 12:51
Dinie:
Wat weer een heerlijk verhaal, en wat fijn dat je dit met ons deelt. Geniet er maar lekker van, ik kijk nu al uit naar het volgende verhaal en de mooie foto"s -
13 Februari 2018 - 14:05
Wil Van Der Linden:
Wat een mooi verslag weer Wilma knap van jouw.
Fijn dat Martijn nu komt geniet verder! Groet ui Purmerend -
13 Februari 2018 - 14:22
Geesje Abbing:
Hallo Wilma,
Fijn weer wat van je te horen. Je hebt het wel naar je zin daar. Wat ook een belevenis die storm en wat weer mooie foto's. Al weer 3 maanden zit je daar. Wat gaat de tijd toch snel. Dat is hier ook zo, als de zon schijnt zie je dat het voorjaar in aantocht is. Dat is lekker genieten achter het glas want het is nog wel erg koud hier.
Groetjes Hans en geesje -
14 Februari 2018 - 12:02
Ellen:
Wat een mooie foto's Wilma. De tijd vliegt echt voorbij daar met alle mooie dingen. Genieten hoor! Groetjes Ellen -
16 Februari 2018 - 03:27
Pim:
Fijn om te horen dat je het zo naar je zin hebt daar, had al een keer geschreven maar op de een of andere manier werd het niet geplaatst, nog maar eens proberen, wij zitten inmiddels ruim een week in een snoeiheet en zoals gewoonlijk chaotisch India en genieten met volle teugen van de Indiase keuken en fijne mensen, hangen nog steeds wat rond aan de kust en trekken volgende week voor een week of twee het binnenland in, zo komen we de koude maand februari ook weer door, fijn dat Martijn je op komt zoeken in nieuw zeeland, kan niet anders dat jullie een mooie tijd samen hebben daar, geniet ervan, groetjes van ons Pim Mir -
16 Februari 2018 - 16:03
Annie Versloot:
een prachtige reisbeschrijving. geweldig voor je, maar de kalkoenstraat te zien is ook leuk ik zit veel op de site amsterdam noord, net als Wil, heb al verschillende bekende ontmoet op de site, voor de rest moeten we rustig aan doen, hebzelf erg veel krachtverlies en pijn,m,n bed is aangepast en daardoor slaap ik beter, over 3 weken komt ons 3de achterkl;kind een meisje. oudste zoon kees wordt voor de 3de keer opa. taco was vorige week nog in europa, heeft ons ook bezocht. het is een echte afrikaanse boer. ze vinden het er fijn en de zaken gaan goed. de andere kids gaan goed, onze 2 c,f jongens 18 en 20 worden al hele kerels, maar de c,f blijft, onno heeft 2 zoons de oudste gaat alseen speer, maar de jongste 14 baart zorgen, autisme is de boosdoener. ik hoop voor dat knapie dat hij z,n weg vindt, want die is hij nu helemaal kwijt, lieve wilma even lekker gekletst,ik ben ook met een mooi boek bezig op zoek naar de hemel, schrijver hans peter roel ik hoop dat m,n bericht aankomt, ik weet het toetsenbord te vinden, voor de rest begrijp ik hier niets van, liefs je tante , mag je ook weglaten hoor Annie -
20 Februari 2018 - 11:11
Wil :
Hoi Wilma,
Ik heb net je reisverhalen nog eens nagelezen. Prachtig hoe je schrijft. Wij genieten dan mee,
Als ik de foto’s zie dan denk ik, zo daar moeten we echt een keer naar toe. Wie weet. Je maakt ons wel warm met die super mooie foto’s!!!!!
Gezellig dat je kunt uitkijken naar bezoek uit Nederland. Heel bijzonder vind ik het dat je zoon je daar komt opzoeken.Wij maken ons op voor de ski-vakantie. Volgende week gaan alle kinderen en kleinkinderen op de latten en wij gaan een week later naar Oostenrijk.
Mooie tijd verder en we horen weer van elkaar. Lieve groet, wil z -
21 Februari 2018 - 20:22
Hillie:
Wat fijn dat je zo intens geniet van je verblijf in Nieuw Zeeland. Ik heb genoten van je reisverslag en je prachtig je foto's. Ongetwijfeld zul je er weer een mooi fotoboek van maken als je straks weer thuis bent. Ik verheug me er al op om dat weer samen te bekijken.
Geniet van het zomerse weer! Hier vriest het 's nachts, overdag heerlijk zonnig weer. En.. misschien moeten komend weekend de schaatsen uit het vet want er wordt meer vorst voorspelt.
Fijne tijd samen met Martijn.
Lieve groet, Hillie -
22 Februari 2018 - 19:29
Martin:
hoi zussie
ziet er allemaal prachtig en spectaculair uit daar down-under.
Ook fijn te horen dat jij er zo met volle teugen van geniet en dat je dat ook kunt delen.
Wel gezellig dat Martijn daar ook weer (?) is.
Hier is het flink koud en wij hebben het naast het werk erg druk want Bas en Mandy hebben een huis in Noordwijkerhout en daar moest nog het een en ander (vooral veel dus) gebeuren.
Maar morgen bijna afronden en dan zaterdag met de Thalys naar Frankrijk voor een weekje sneeuw pret.
Ze verwachten daar dat het zo rond de minus 30 kan gaan worden dus zal een mutsje meenemen.
Gezellig met Joke, Linda, Kevin en Chano knallend van de berg af.......jodelatiehoediejee !
Nou zus een heeeeele warme groet en knuffel van je broertje en schoonzus.
Geef Martijn een aai over z'n bol en geniet er beiden van.
Een hele fijne tijd gewenst nog.
Abbracio !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
